Amerykańska marka Cadillac zawsze kojarzona była z luksusem. Na przestrzeni prawie trzydziestu lat firma wypuściła na rynek pięć generacji plasującego się w segmencie F modelu Seville. Mój egzemplarz tego wspaniałego samochodu to produkowana w latach 1980 – 1985 druga generacja pojazdu. Samochód napędzany był w zależności od wersji sześcio- lub ośmiozaworowymi silnikami o pojemności od 4,1 do 6 litrów. 

Dziś będzie trochę nietypowo. Dlaczego nietypowo? Dlatego, że kilka dni temu moje zbiory zasiliła spora grupa „siłaczy”, bo tak chyba mogę nazwać wspaniałe ciągniki rolnicze, które w najbliższym czasie chciałbym Wam zaprezentować. Grupę sześciu maszyn, których zdjęcia sukcesywnie będę pokazywał, otwiera widoczny na zdjęciach Fendt 829 Vario. Niestety zmuszony jestem zrezygnować z rysu historycznego ów ciągnika gdyż nie posiadam żadnych informacji o nim. Jeśli jednak ktoś z czytelników dysponuje artykułami lub linkami dokumentującymi dzieje tego pojazdu, będę wdzięczny za podzielenie się nimi.

     Samochody dostawcze o ładowności do jednej tony stanowiły na przełomie lat 50-tych i 60-tych niewielki procent produkowanych pojazdów. Popyt na niewielkie, lekkie wozy rósł w gigantycznym tempie na całym świecie, toteż szybko okazało się, iż polskie „nyski” trafiły w swój czas. Początkowo eksportowym celem dla produktów nyskich Zakładów Budowy Nadwozi Samochodowych, a później Zakładów Samochodów Dostawczych, były oczywiście państwa bloku wschodniego, jednak w niedługim czasie postanowiono przygotować samochód do warunków drogowych panujących na bliskim wschodzie. 

Długo polowałem na to cudeńko, ale w końcu udało mi się je zdobyć. Samochód, który obok Dodge’a Monaco jest jednym z najczęściej spotykanych w amerykańskich produkcjach filmowych lat siedemdziesiątych, występował zwykle w drugoplanowych rolach taksówek i radiowozów. W ósmej części przygód nieustraszonego Jamesa Bonda (Żyj i pozwól umrzeć) spotkać go można za to w roli ulicznego statysty.