Mercedes Benz MB100 produkowany był od 1981 roku w hiszpańskim oddziale Mercedesa w Vitoria-Gasteiz. Samochód przystosowany był do zabudowy typu furgon, podwozie z pojedynczą lub podwójną kabiną tzw. brygadową oraz kamping. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosiła 2,5 do 2,8t w zależności od konfiguracji. Maksymalna ładowność to 1250 kg. Mercedes MB100 napędzany był wolnossącym silnikiem dieslowskim o pojemności 2,3l i mocy 73KM, a od roku 1992 zmodernizowaną jednostką napędową o pojemności 2,4l i mocy 75KM. 

W 2004 roku na targach motoryzacyjnych w Paryżu zaprezentowano nowy model Audi A6. Samochód roboczo nazwany C6, zastąpić miał produkowany od 1997 roku model C5. Nowy wóz zaprojektowany przez Waltera De Silva, mimo, iż wizualnie różni się od swojego poprzednika, tak naprawdę jest jego znacznie zmodernizowaną wersją. Samochód sprzedawany był w dwóch wersjach nadwoziowych: sedan i kombi (Avant). 

Trzecia generacja Audi A4 oznaczona była symbolem B7 i pojawiła się w roku 2004. Różnice pomiędzy nowym modelem a jego poprzednikiem zasadniczo sprowadzały się do stylistyki, zmian w układzie elektrycznym oraz gamy silników. Technicznie było to, to samo auto, co model B6. Pierwotnie samochód dostępny był w dwóch wersjach nadwoziowych – sedan i kombi (Avant), jednak w 2006 do listy dołączyła wersja kabriolet. Klienci mieli do wyboru aż trzynaście wersji silnikowych w tym dwie usportowione S4 i RS4 oraz sześć turbo diesli. 

Klika tygodni temu pokazałem wspaniałego radzieckiego Zisa 151. Dzisiaj chciałbym zaprezentować Wam samochód – następcę opisywanej wcześniej ciężarówki. Mowa oczywiście o potężnym Zile 157, który produkowany był w latach 1958 – 1992. Na przestrzeni prawie trzydziestu pięciu lat produkcji, wóz przeszedł zaledwie dwie modernizacje w latach 1961 i 1978. Zmodernizowane wersje oznaczane były literkami K i KD, a głównym odbiorcą niemal całej produkcji była oczywiście armia Związku Radzieckiego.

Volkswagen Transporter czwartej generacji był dla marki modelem przełomowym. Model pojawił się w 1990 roku i produkowany był przez trzynaście lat. Samochód urósł nieco w porównaniu z poprzednikiem. Znacznie zwiększyła się jego wygoda oraz polepszono parametry. Umieszczony z przodu silnik zdecydowanie podniósł walory użytkowe, jak i komfort prowadzenia. Po raz pierwszy w gamie silników znalazło się aż 13 jednostek napędowych w tym oczywiście diesle i silniki benzynowe. 

Mercedes W124 to bez wątpienia jeden z najbardziej znanych i kultowych modeli tej marki. Pomimo wieku do dzisiaj jakże często spotykany na europejskich drogach. Z rozrzewnieniem wspominany przez taksówkarzy i drobnych przedsiębiorców, przeżywa dziś swoistą drugą młodość jako klasyczny youngtimer. Także w moim miniaturowym garażu nie mogło zabraknąć tego wspaniałego samochodu. Historia Mercedesa W124 rozpoczęła się w 1984 roku, kiedy zastąpił on równie kultowy i wybitny model W123, czyli tzw. beczkę.

Historia najdłużej produkowanego seryjnie samochodu sięga 1933 roku, kiedy to Adolf Hitler nakazał inżynierowi Ferdynandowi Porsche zaprojektowanie samochodu, który służyć miał przeciętnemu obywatelowi Rzeszy. Główne założenia nowego pojazdu, który nazwany został zgodnie z ideą Volkswagenem (dosł. samochód dla ludu), zakładały, iż wóz pomieścić ma pięcioosobową rodzinę, osiągać prędkość ok. 100 km/h i kosztować mniej niż 1000 reichsmarek. Pierwsze prototypy nowego samochodu gotowe były na jesieni 1935 roku. 

Poczciwy Tarpan coraz szybciej odjeżdża w zapomnienie. Ostatnie egzemplarze umierają zaparkowane w szopach, zaroślach czy po prostu porzucone gdzieś w równie zapomnianych miejscach. Korozja, czas i małe zainteresowanie marką, są dziś ich największym wrogiem. Szkoda, bo to jakże oryginalne auto, mimo setek wad zasługuje na uwagę, choćby ze względu na swój wielki wkład w rozwój polskiej wsi, drobnej przedsiębiorczości i lekkiego transportu.